Zaloguj się
Wszystkie
3 lipca 2024
181
Bieżący projekt powstaje w niewielkim pomieszczeniu Instytutu, w pokoju nr D204. Na powierzchni zaledwie 9,3 m² przygotowano eksperymentalną sztuczną plantację. To pomieszczenie pozbawione jest klimatyzacji i bezpośredniego światła słonecznego. Tu testujemy działanie systemu, który chcemy zintegrować z siecią NTP. Stojak, na którym pną się rośliny wyposażono w czteropiętrowy system nawadniania. Część mechaniczna jest także gotowym produktem dostępnym w handlu. Sterowanie bazuje na czujnikach temperatury wody i powietrza oraz na pomiarze wilgotności powietrza. Systemem zarządza mikrokontroler modułu ESP8266. Poza informacjami z lokalnych czujników, ESP8266 łączy się z Internetem odczytując informację o bieżącym czasie.
Głównym elementem strony mechanicznej urządzenia jest pompa perystaltyczna. To specjalny rodzaj pompy, w której ciecz przepychana jest w wężu będącym jej integralną częścią. Na osi silnika zamontowany jest wałek z dwoma rolkami, które zgniatają wężownicę. Tego typu konstrukcja stosowana jest w niskociśnieniowych pompach perystaltycznych. Gdy wymagane jest wyższe ciśnienie, zamiast rolek stosuje się innego rodzaju krzywki. Jedną z istotnych zalet takiej pompy jest stosunkowo dokładne odmierzanie ilości przepompowywanej cieczy. Jednak, cechą najbardziej istotną wyróżniającą tego typu pompę spośród innych rodzajów, jest minimalny kontakt elementów pompy z pompowaną cieczą. Jedynym takim elementem jest sam wąż. Dlatego pompy perystaltyczne stosowane są w przypadku cieczy sterylnych bądź zawierających agresywne chemikalia.
Takie pompy sprawdzają się też dobrze gdy trzeba przepompowywać różnego rodzaju szlam z dużą zawartością płynu. Jednym z najbardziej istotnych zastosowań pomp perystaltycznych są aplikacje medyczne realizujące przepompowywanie krwi podczas operacji chirurgicznych lub funkcję płucoserca. Ciecz przepompowywana jest w sposób pulsacyjny. W niektórych aplikacjach może to być wadą, w innych jest bez znaczenia. Częstotliwość i wydajność pulsacji zdeterminowana jest takimi cechami konstrukcji jak ilość rolek ściskających wężownicę, szybkość obrotu wałka, na którym rolki te zamontowano, średnica przekroju węża oraz jego długość w samej pompie. Wąż jest najbardziej newralgicznym podzespołem pompy perystaltycznej. To element ulegający zużyciu i musi być po pewnym czasie wymieniony na nowy. Równocześnie wąż ten musi być samorozprężny, aby po przejściu rolki ściskającej wytworzyć podciśnienie zasysające kolejną porcję pompowanej cieczy. Jeśli pracuje ona jako pompa ssąca w kierunku pionowym, podlega wszystkim zasadom związanym z ciśnieniem atmosferycznym.
Nie mniej, udaje się uzyskać ssanie na wysokość 9,8 metra słupa wody. Inna charakterystyczna cecha, która jest czasem ważna, to możliwość pracy na sucho. To znaczy, praca bez płynu nie grozi uszkodzeniem pompy. Pompa perystaltyczna może być także stosowana w przypadku płynów lepkich, a ciśnienie na wyjściu może sięgać nawet 15 barów. Czasem istotna jest praca w dwu kierunkach, i pompy tego typu to umożliwiają. To znaczy, koniec tłoczący staje się ssącym i na odwrót.
Facebook
Twitter
Linkedin
Kup teraz
