Czytniki kodów w praktyce (3). EM20-85: hybrydowy czytnik kodów 1D/2D i kart NFC

inż. Przemysław Musz

Kursy

21 lutego 2025

W poprzedniej części kursu zapoznaliśmy się z budową, implementacją sprzętową oraz kilkoma różnymi metodami konfiguracji silnika skanującego OEM typu EM20-80 V2 marki Newland. W tym odcinku zaprezentujemy inny model tego producenta o oznaczeniu EM20-85. Jak się przekonamy, pomimo relatywnie zbliżonej konstrukcji i podobnego oznaczenia obydwa czytniki znacząco różnią się od siebie i to zarówno pod względem implementacji w docelowym urządzeniu, jak i w zakresie oferowanych funkcjonalności.

Poprzednia część

Spis treści

Następna część Toc right icon

1. Czytniki kodów kreskowych w praktyce (1). EM3296V4: uniwersalny silnik skanowania OEM do urządzeń kompaktowych 2. Czytniki kodów kreskowych w praktyce (2). Frontem do użytkownika: moduł skanera 1D/2D EM20-80 V2 3. Czytniki kodów w praktyce (3). EM20-85: hybrydowy czytnik kodów 1D/2D i kart NFC

Identyfikacja optyczna i radiowa to dwa, praktycznie niepowiązane ze sobą obszary technologii. Ów brak zasadniczej części wspólnej dotyczy jednak tylko i wyłącznie kwestii technologicznych – podczas gdy identyfikacja optyczna bazuje na skanowaniu graficznych kodów (wyświetlanych na ekranie, drukowanych lub nanoszonych w inny sposób, np. laserowo), to technologie RFID opierają się na zdalnym odczycie niewielkich tagów, w zdecydowanej większości przypadków zasilanych za pomocą tego samego pola magnetycznego, które pozwala także na właściwą wymianę danych pomiędzy czytnikiem, a znacznikiem.

W kontekście docelowych zastosowań obydwa wymienione obszary zazębiają się już zdecydowanie wyraźniej. Jeżeli mamy do czynienia z automatyczną identyfikacją pracowników firmy, studentów w budynkach uczelnianych czy też pacjentów w trakcie hospitalizacji, to obydwie techniki (opaski, breloczki lub karty z tagiem RFID oraz kody kreskowe) sprawdzą się równie dobrze. Najprawdopodobniej z takich właśnie założeń wyszli inżynierowie z firmy Newland, którzy opracowali hybrydowy czytnik EM20-85, będący bohaterem tego odcinka naszego kursu.

Widok modułu od strony okna optycznego pokazano na fotografii tytułowej, zaś fotografia 1 prezentuje płytkę drukowaną zamontowaną od tyłu obudowy czytnika. Przy jej dolnej krawędzi znajdują się dwa złącza: 12-pinowe gniazdo FPC oraz dodatkowe, 8-pinowe gniazdo rastrowe. W pobliżu prawego górnego rogu PCB znalazł się niewielki, ale dość głośny buzzer SMD, dzięki któremu projektant docelowego urządzenia może zrezygnować z instalacji dodatkowego sygnalizatora akustycznego i skorzystać jedynie z linii zasilania oraz komunikacyjnych (UART lub USB).

Fotografia 1. Płytka drukowana modułu EM20-85

Pomimo podobnego oznaczenia modelu oraz zbliżonego kształtu czoła obudowy, moduł EM20-85 diametralnie różni się od opisanego w ubiegłym miesiącu EM20-80 V4. W tym przypadku producent zrezygnował bowiem z obszernego (a zarazem dość głębokiego) dyfuzora o kształcie ściętego ostrosłupa – za oświetlenie obszaru obrazowania centralnie umieszczonej kamery odpowiada zestaw czterech białych diod LED o barwie ciepłej, które rozmieszczone są symetrycznie w pobliżu narożników matówki okalającej obiektyw. Wokół dyfuzora umieszczona jest natomiast antena czytnika NFC, co zostało zresztą odpowiednio oznakowane na górze oraz na dole szkła pokrywającego całą przednią część obudowy skanera.