Tłumik jest elementem sterującym, którego główną funkcją jest zmniejszenie natężenia przechodzącego przez niego sygnału. Ten typ elementu jest zwykle używany do równoważenia poziomów sygnału w łańcuchu sygnałowym, rozszerzania zakresu dynamicznego systemu, a także zapewniania dopasowania impedancji oraz stosowania różnych technik kalibracji w szeregu aplikacji.
Rodzaje tłumików
Z funkcjonalnego punktu widzenia, tłumiki RF można sklasyfikować, jako tłumiki stałe – z niezmiennym poziomem tłumienia – oraz tłumiki zmienne, tj. z regulowanym poziomem tłumienia sygnału. W zależności od formy sterowania współczynnikiem tłumienia zastosowanej w tłumiku nastawnym, można je z kolei klasyfikować, jako tłumiki zmienne sterowane napięciowo (VVA), czyli ze sterowaniem analogowym i tłumiki cyfrowe (DSA) sterowane przez interfejsy cyfrowe (szeregowe bądź równoległe).
Tłumiki VVA zapewniają ciągłą regulację poziomów tłumienia, które można ustawić na dowolną wartość z zakresu możliwego do osiągnięcia danym elementem. Tłumiki sterowane analogowo są zwykle stosowane w obwodach automatycznej regulacji wzmocnienia, systemach korekcji i kalibracji oraz w innych funkcjach przetwarzania, w których wymagana jest płynna i precyzyjna kontrola sygnału.
Z kolei tłumiki DSA oferują możliwość ustawiania jedynie dyskretnych poziomów tłumienia, umożliwiających regulację siły sygnału z określonym krokiem. Cyfrowo sterowane scalone tłumiki RF oferują interfejsy sterowania, kompatybilne z interfejsami mikrokontrolerów i stanowią dobre rozwiązanie do zachowania integralności funkcjonalnej w złożonych projektach.