Radiatory
Do wzmacniacza krzemowego, wystarczy standardowy radiator przypinany. Tranzystory germanowe wymagają jednak znacznie większych radiatorów. Aby zapewnić im długą żywotność, tranzystory powinny być ledwo ciepłe. Mocowanie tranzystorów do konstrukcji metalowej obudowy lub chassis jest rozsądne.
Dane techniczne
Wzmocnienie obu wzmacniaczy wyniosło 16,7 (24 dB). Jest to w zupełności wystarczające do obsługi tunera radiowego. W przypadku korzystania z odtwarzacza CD wartość R1 należy zwiększyć do 27 kΩ. Wzmacniacz germanowy pracował do napięcia 5 V, podczas gdy krzemowy do około 6,5 V.
Moc wyjściowa
Zgodnie z oczekiwaniami, wzmacniacz na tranzystorach germanowych dał większą moc, dostarczając 880 mW RMS (7,5 Vpk-pk). Obwód na tranzystorach krzemowych dał 720 mW (6,5 Vpk-pk). Było to mniej niż w przypadku rozwiązań Siemensa, ze względu na dodanie wtórnika emiterowego (TR2). Stopień ten umożliwia znaczne niedopasowanie tranzystorów wyjściowych ze względu na wysterowanie niskiej impedancji obciążenia. Wtórnik emiterowy, pracujący w klasie A, zasilany jest wysokim prądem 17 mA, co pozwala na wykorzystanie skromnego hFE tranzystorów germanowych i starych krzemowych w obudowach TO5, które często może być rzędu 40. Zatem całkowity prąd spoczynkowy wynosi około 20 do 30 mA, co wyklucza praktycznie pracę z baterii. Maksymalny prąd obcinania wynosił 190 mA dla obwodu krzemowego i 220 mA dla obwodu germanowego.
Użycie germanowego stopnia wyjściowego, ale z krzemowymi TR1 i TR2, dało 810 mW (7,2 Vpk-pk). W ramach eksperymentu stwierdzono, że wzmacniacz germanowy zapewnia 1,32 W (6,5 Vpk-pk) przy 4 Ω, ale tylko przy dobrych radiatorach.