Podstawowym zadaniem zasilacza sieciowego jest zamiana napięcia przemiennego sieci (w Polsce jest to 230 V AC) na określone napięcie stałe. Zwykle napięcie wyjściowe ma dużo niższą wartość, a dodatkowo wymagane jest galwaniczne odseparowanie od napięcia wejściowego. Z tego wynika konieczność stosowania transformatorów zarówno w zasilaczach klasycznych, jak i impulsowych.
Zasilacz klasyczny bez stabilizacji
Jest to najprostszy układ zasilacza. Składa się tylko z transformatora sieciowego i prostownika. I pomimo coraz większej popularności zasilaczy impulsowych jest nadal stosowany. Ponieważ układ ten wnosi małe zakłócenia, często jest stosowany w urządzeniach audio (najczęściej do zasilania stopni wyjściowych, które nie wymagają napięcia stabilizowanego). Innym zastosowaniem tego układu są układy małej mocy, gdzie też nie ma wymagań w stosunku do napięcia wyjściowego takie jak np. zasilanie układów sterujących przetwornic dużej mocy czy układy podtrzymujące napięcie.
Zasilacz klasyczny ze stabilizacją
Przed rozpowszechnieniem się zasilaczy impulsowych był to najczęściej stosowany układ zasilacza. Obecnie szeroko stosuje się go w układach małej mocy, ponieważ ma niską sprawność. Zaletami tego układu są małe zakłócenia i bardzo dobra stabilność napięcia wyjściowego. Z uwagi na powyższe zalety jest też stosowany w zasilaczach laboratoryjnych.
Zasilacz z transformatorem sieciowym i stabilizatorem impulsowym
Rozwiązanie ze stabilizatorem impulsowym ma wysoką sprawność i jest stosowane w zasilaczach dużej mocy. Konfiguracja z transformatorem na wejściu jest rzadko stosowana, ponieważ została prawie całkowicie wyparta przez zasilacze impulsowe. Zaletą jest to, że dzięki zastosowaniu transformatora sieciowego wnosi małe zakłócenia. Niestety ten sam transformator sieciowy wpływa na duże wymiary i znaczą masę konstrukcji.
Zasilacz impulsowy
Obecnie najpopularniejszym rodzajem zasilaczy są zasilacze impulsowe. Wyróżniają się dużą sprawnością i małymi wymiarami transformatorów. Zmniejszenie wymiarów transformatora jest możliwe dzięki pracy przy wyższych częstotliwościach - zazwyczaj około 50...100 kHz. Rozwiązanie jest stosowane w układach dużej mocy używa np. w komputerach oraz w miniaturowych zasilaczach służących do ładowania telefonów komórkowych.
Układy takie mają dużą sprawność i niewielkie wymiary. Wadą ich jest to, że emitują silne zakłócenia elektromagnetyczne (często umieszczane są w metalowej obudowie). Ponadto w zasilaczach impulsowych w napięciu wyjściowym występują tętnienia wysokiej częstotliwości.
Pozostałe układy stosowane w zasilaniu układów elektronicznych
Nieraz zachodzi konieczność konwersji napięcia wewnątrz układu elektronicznego, gdzie nie ma konieczności stosowania separacji galwanicznej. Możemy wtedy stosować konwertery impulsowe DC/DC, które umożliwiają zmniejszenie lub zwiększenie napięcia wyjściowego, w dowolnym stosunku oraz wytworzenie napięcia ujemnego.
Możemy również wykorzystać do tego celu pompy ładunkowe, jednak te rozwiązanie nie umożliwia regulacji napięcia wyjściowego. Jego zaletą jest brak elementów indukcyjnych. Z kolei jeśli chcemy tylko obniżyć napięcie wyjściowe, możemy zastosować stabilizator klasyczny (liniowy) szeregowy lub równoległy, co również zapewnia nam dużą dokładność napięcia wyjściowego i bardzo mały poziom tętnień.