Zaloguj się
Wszystkie
28 czerwca 2023
273
Obecnie dostępnych jest wiele inteligentnych gniazd sieciowych sterowanych radiowo lub Wi-Fi. Jeśli chodzi o ich funkcje i połączenie sieciowe (zwykle Wi-Fi), różne modele często różnią się jedynie oprogramowaniem i powiązaną usługą w chmurze. Cenowo też są dość wyrównane. Interesujące jest to, jak różni producenci zaprojektowali swoje produkty. Wystarczy wpisać w Google „inteligentna wtyczka”, aby zobaczyć szeroką gamę dostępnych obecnie takich urządzeń.
Z zewnątrz prawie niemożliwe jest ustalenie, z czego może składać się ich wewnętrzny układ. Aby zbadać problem dokładniej, wybrałem trzy popularne marki inteligentnych wtyczek, które poświęciłem w tym dochodzeniu. Interesowały mnie następujące pytania: Jakie komponenty są w nich używane? Jak to jest połączone? Czy urządzenie może mierzyć pobór mocy i napięcie sieciowe, a jeśli tak, to w jaki sposób? Czy są jakieś zabezpieczenia przed przeciążeniem?
Najciekawsze pytania dotyczą prawdopodobnie tego, który z tych wariantów można łatwiej zhakować i czy można ulepszyć domyślne oprogramowanie producenta. Aby odpowiedzieć na te pytania, rozrysowałem schematy obwodów trzech modeli i zidentyfikowałem (w miarę możliwości) zastosowane w nich komponenty. Nie tylko stało się jasne, które mikrokontrolery zostały tam zainstalowane, ale także ujawniłem pewne skróty w projekcie obwodów, które zostały wykonane w celu oszczędności.
Inteligentne wtyczki
Aby zagłębić się w temat, przyjrzę się bliżej trzem gniazdom różnych producentów: EU6S firmy Aoycocr, Tapo P100 firmy TP-Link i S26R2 firmy Sonoff. Oprócz tych trzech, całkiem niedawno miałem okazję zdemontować też gniazdko TRÅDFRI z IKEI, aby użyć niektórych części do innego projektu.
Producenci określili maksymalny prąd obciążenia na 10 A (maksymalna moc obciążenia 2,3 kW przy 230 V≈) dla modeli EU6S i Tapo P100. Model S26R2, firmy Sonoff przesuwa granice tego, co jest możliwe i oferuje obciążalność do 16 A (3,6 kW przy 230 V≈), co jest przydatne do przełączania większych obciążeń, takich jak czajniki lub grzejniki elektryczne.
Układy te nie są przeznaczone do serwisowania i polegają na integralności obudowy, aby zapewnić izolację elektryczną od użytkownika. Udało mi się tylko otworzyć (i ponownie złożyć), bez ich niszczenia, inteligentne gniazda EU6S i S26R2.
Niestety Tapo P100 firmy TP-Link ma szczelną obudowę, a dostanie się do środka jest możliwe tylko kosztem jej uszkodzenia. Nawiasem mówiąc, gniazdo TRÅDFRI z IKEI też było zadaniem dla piły do metalu i nie można go było ponownie wykorzystać.
Facebook
Twitter
Linkedin
Kup teraz
