Schemat elektryczny włącznika zmierzchowego pokazano na rysunku 1. Jest to chyba najmniej skomplikowany układ włącznika zmierzchowego z prezentowanych na łamach EP. Gdy zrobi się ciemno, wzrasta oporność fotorezystora PH1. W konsekwencji tranzystor T1 przewodzi i przekaźnik RL1 zwiera styki.
Kondensator C2 chroni układ przed krótkotrwałymi zmianami oświetlenia. Pozwala on wyeliminować możliwość powstania oscylacji wtedy, gdy poziom oświetlenia jest na granicy zadziałania układu. Oporność fotorezystora w świetle dziennym wynosi kilkaset Ω, a po zmroku wzrasta do kilkudziesięciu kΩ. Próg zadziałania włącznika można skorygować zmieniając rezystancję rezystora R1. Elementem wykonawczym jest przekaźnik o dopuszczalnym obciążeniu styków wynoszącym 2 A.