Budowa
Większość małych komponentów jest montowana na płytce drukowanej, która jest standardową, łatwą w naprawie, dwustronną płytką z otworami przelotowymi dostępną w PE PCB Service (kod AO-JUL21). Mike Grindle zadbał o wyraźnie symetryczny rozkład komponentów na płytce drukowanej. Kondensatory C8 i C9 mają footprinty pozwalające zamontować zarówno standardowe typy promieniowe, jak i drogie typy osiowe. Montaż płytki powinien odbywać się w następującej kolejności: rezystory, podstawki pod układy scalone, małe kondensatory, potencjometry podstawki tranzystorów, duże kondensatory, złącza Molex, a na końcu trymer, który ma delikatną śrubę regulacyjną. Kilka widoków Na płytce PCB zapewniono możliwość zastosowania wspólnego radiatora celem zagwarantowania wzajemnego dryfu patametrów w obu tranzystorach. Nie jest to tutaj niezbędne (ani opłacalne), opłaca się natomiast w przypadku syntezatorów płytki PCB.
Wszystkie duże, narażone na mechaniczne obciążenia (głównie manipulację przez użytkownika), komponenty zostały zamontowane na panelu i podłączone do płyty za pomocą skrętki 7/0,1. Nie ma tu dużych potencjometrów montowanych na płytce drukowanej ani zewnętrznych złączy wtykowych, które często powodują pękanie połączeń lutowanych, gdy są używane na podłodze w studiu. Uwielbiam skrzynki odlewane ciśnieniowo, zwłaszcza te od Hammonda i Eddystone i używam ich do większości moich małych serii, ponieważ są łatwe do cięcia i wiercenia (znacznie lepsze niż plastik lub stal).
Surrey Electronics zawsze używał ich do produkcji przedwzmacniaczy mikrofonowych i produktów nadawczych.
Kilka innych uwag montażowych: Złącza XLR mają wyprowadzenia ekranu, które są przydatne do uziemienia obudowy. Zwróć uwagę, w jaki sposób transformator wyjściowy jest montowany poza płytą za pomocą zacisku kondensatora.
Testowanie
Punkty pracy. Na etapie testowania – jeśli to możliwe – użyj zasilacza symetrycznego ze śledzeniem napięcia. Prąd zasilania powinien być ograniczony do około 100 mA celem ochrony drogich komponentów oraz oczu osoby montującej, przed efektami połączenia ewentualnych błędów montażu z wysokimi prądami w sprawdzanym układzie.
Obwód działa przy standardowym zasilaniu ±15 V, przy czym tranzystory pobierają po 4,2 mA każdy, a układy 5532 po 9 mA. Całkowity pobór prądu wynosi od 22 do 25 mA (5532s i tranzystory mogą pracować przy absolutnym maksimum zasilania ±22 V, pobierając 30 mA).
Anomalią w przypadku 5532 jest to, że może się zatrzasnąć, jeśli napięcia na szynach zasilania nie wzrosną razem po włączeniu. Efekt wydaje się występować szczególnie wtedy, gdy do pinów wejściowych są podłączone kondensatory, co ma miejsce w tym przypadku. Byłem zdziwiony, ponieważ inne wzmacniacze operacyjne tak się nie zachowują.
Kiedy zmieniłem zasilanie z niezależnego na śledzone, problem zniknął. Rozwiązaniem stosowanym w Kemo Filters jest umieszczenie rezystorów 560 Ω szeregowo z dowolnymi uziemionymi pinami wejściowymi lub podłączonymi do pinów wyjściowych, takich jak bufory.
Po włączeniu zasilania sprawdź wszystkie napięcia tranzystorów i upewnij się, że wszystkie wyjścia wzmacniaczy operacyjnych mają zerowe napięcie, z wyjątkiem wyjść IC2, które powinny wynosić około +0,2 V (ze względu na prąd polaryzacji wejściowej przepływający przez rezystory 680 kΩ R11 i R12). Jeśli punkty pracy nie są prawidłowe, dźwięk również nie będzie prawidłowy.
Zasilanie. Oczywiście niski poziom szumów można osiągnąć tylko wtedy, gdy zasilacz jest niskoszumowy. Standardowy obwód ze stabilizatorami LM317/337 z podwójną szyną wykona to zadanie. Zasilanie 48 V jest bardziej wyspecjalizowane i wymaga podwajacza napięcia umieszczonego na szynie dodatniej. Mój obwód z LM317 (patrz Audio Out, PE March 2019) jest odpowiedni – ma niski poziom szumów i chociaż z pewnością możesz zbudować własny, wciąż mam kilka płytek drukowanych. Alternatywnie, sprawdzi się tutaj również regulator TL783.
Najlepiej jest trzymać transformator sieciowy w oddzielnej, ekranowanej (uziemionej metalowej) skrzynce, aby zminimalizować zakłócenia sieciowe.
Obwód wymaga zasilania o bardzo niskiej impedancji, ponieważ współczynnik tłumienia zakłóceń od zasilania stopni tranzystorów wejściowych jest bardzo niski. Emitery i kolektory są podłączone do szyn zasilających tylko za pomocą rezystorów, zapewniając łatwą drogę wejścia dla tętnień zasilania. Najlepszym sposobem na zapewnienie zasilania o niskiej impedancji jest podłączenie bezpośrednio do wyjść stabilizatorów. W jednym projekcie miałem rezystory odsprzęgające 22 Ω zasilające płytkę, co zwiększyło zniekształcenia przy obciążeniu 600 Ω o 0,5% przy niskich częstotliwościach.