Nazwy zmiennych
Ogólną zasadą jest używanie rzeczowników lub fraz rzeczownikowych (rzeczowników z modyfikatorami) w nazwach zmiennych, ponieważ ułatwia to czytanie kodu. Używam „camel case” dla nazw zmiennych. Oznacza to, że złożone słowa lub frazy są zapisywane w taki sposób, że każde słowo w środku frazy zaczyna się wielką literą, bez spacji i znaków interpunkcyjnych.
W przypadku zmiennych globalnych (które są deklarowane poza jakimikolwiek funkcjami i które są dostępne dla wszystkich funkcji), używam wielkich liter („pascal case”), w których pierwszy znak jest również wielką literą, na przykład:
Uzasadnienie: lubię wygląd dużych liter i uważam, że przekazują one wiele informacji w łatwym do odczytania formacie. Używanie wielkich i małych liter odpowiednio dla zmiennych globalnych i lokalnych pomaga mi wiedzieć, co jest czym, gdy czytam mój kod.
Nazwy funkcji
Jeśli chodzi o moje własne funkcje używam tych samych wielkich liter dla nazw funkcji, co dla zmiennych globalnych, ponieważ uważam funkcje za globalne (w Arduino musimy używać funkcji setup() i loop(), tak jak jest).
Ogólną zasadą jest używanie rzeczowników lub fraz rzeczownikowych (rzeczowników z modyfikatorami) jako nazw dla funkcji, które są „pobierającymi” lub „pytającymi” oraz używanie czasowników lub fraz czasownikowych dla funkcji, które są „wykonującymi” lub generują efekty uboczne.
Funkcje zwracające wartości logiczne (prawda/fałsz) zwykle mają nazwy zaczynające się od „Is”, „Has”, aby ułatwić odczytywanie wyrażeń.