Jest chyba zupełnie zrozumiałe, że każdy układ analogowy, który zasilany jest napięciem stałym, będzie działał inaczej, jeżeli na szynie zasilania pojawi się składowa zmienna. Ogromna większość układów analogowych – układy tranzystorowe, wzmacniacze operacyjne, komparatory oraz bardziej złożone struktury – zasilane są napięciem stałym i dla takiego napięcia podawane są parametry tych układów i specyfikowane jest ich zasilanie.
Niestety rzeczywistość, jak zwykle, jest bardziej skomplikowana niż symulacje i bardzo często w sygnale zasilania obecna jest składowa zmienna. Jej źródła mogą być bardzo różne – od systemów zasilania, które mogą niewystarczająco skutecznie blokować sygnały zmienne pochodzące z napięcia sieciowego (tętnienie o częstotliwości 100 Hz) lub z przetwornic impulsowych (o częstotliwości równej częstotliwości przełączania kluczy w układzie lub ich wyższych harmonicznych), aż po oznaki działania innych elementów w systemie, zwłaszcza elementów wysokiej mocy, które pobierając cyklicznie duże ilości prądu, mogą wywoływać silne zakłócenia w szynie zasilającej. Jest to szczególnie widoczne w przypadku systemów mieszanych, analogowo-cyfrowych, gdzie sekcja cyfrowa systemu pobiera duży prąd w takt zegara sterującego.
O tym, jak mocno wpływają zakłócenia w sieci zasilania na układy analogowe, mówi parametr PSRR, określany w ich kartach analogowych. Jest to Power Supply Rejection Rate, czyli współczynnik odrzucenia wpływu zasilania. Nie jest to zbyt wygodna do wymówienia nazwa, ale z pewnością dokładnie tłumaczy, czego dotyczy. Współczynnik PSRR jest miarą odrzucenia sygnału zmiennego zasilacza przez analizowany układ, wyrażoną, jako stosunek logarytmiczny szumu wyjściowego do szumu wejściowego zasilania. PSRR stanowi miarę tego, jak dobrze obwód tłumi tętnienia o różnych częstotliwościach wprowadzane na wejściu zasilającym. W przypadku elementów takich jak stabilizatory LDO, PSRR jest miarą tętnienia napięcia wyjściowego w porównaniu do tętnienia napięcia wejściowego.