- wykrywanie ruchu obiektu takiego jak człowiek czy zwierzę,
- zasięg ok. 7 metrów, jeżeli między czujnikiem a obiektem nie ma dodatkowych przeszkód, a sam obiekt jest dostatecznie duży,
- częstotliwość generowanego promieniowania: ok. 3,1 GHz,
- napięcie zasilania: 4…28 V,
- pobór prądu: 2,5 mA przy zasilaniu napięciem 5 V,
- wymiary modułu: 36×17 mm.
Ponieważ promieniowanie mikrofalowe przenika przez cienkie przeszkody z materiałów nieprzewodzących prądu, daje to wiele nowych możliwości zastosowania tego rozwiązania. W odróżnieniu od typowych czujek na podczerwień, moduł będzie prawidłowo działał np. ukryty za przegrodą z papieru lub cienkiego drewna.
Budowa czujnika
Wygląd płytki czujnika pokazany został na fotografii 1.
Z kolei na rysunku 1 zaprezentowano schemat ideowy czujnika. Widać na nim, że na moduł składają się dwa bloki funkcjonalne. Generator mikrofal zbudowano z użyciem tranzystora Q1 pracującego w zmodyfikowanym układzie oscylatora Colpittsa. Włączona w obwodzie emitera antena została wykonana na płytce drukowanej jako ścieżka w kształcie litery „S” (widoczna na fotografii 1).
Antena tworzy układ rezonansowy z pojemnościami wykonanymi jako ścieżki na płytce. Umieszczona po przeciwnej stronie płytki ścieżka w kształcie pierścienia oznaczona została na schemacie symbolem Cp2, zaś Cp1 to pojemność okrągłego pola.
Generator pracuje z podstawową częstotliwością równą około 3,1 GHz. Wytworzone mikrofale wypromieniowywane są przez antenę. Po odbiciu od przeszkody powracają do czujnika i anteny. Jeżeli obiekt jest w ruchu, w obwodzie nadawczo-odbiorczym pojawiają się fluktuacje modulujące amplitudę generowanego sygnału. Poprzez filtr dolno-przepustowy sygnał podawany jest na wejście 1P układu scalonego U1. Układ ten tworzy drugi blok funkcjonalny czujnika. W jego skład wchodzą wzmacniacze, detektory i logika przekształcające modulacje fali nośnej powstałe na skutek odbicia na impulsy logiczne sygnalizujące wykrycie obiektu.