Przedstawiony na ilustracji tytułowej dławik jest przeznaczony do pracy z prądami o natężeniu do 3 A. Wymiary dławika przedstawione są na Ilustracji 1.
Element ten jest jednym z całej rodziny dławików o indukcyjnościach z zakresu od 1 uH do 1000 uH i prądach od 0,3 A do 6,8 A; parametry tych elementów przedstawia Tabela 1.
W tym miejscu warto doprecyzować “co autor miał na myśli” (-: pisząc, że dławik może pracować z prądem do 3 A. W tabeli podane są trzy wartości natężenia:
- “Irated” - prąd nominalne (czyli “te” 3 A),
- “Saturation Current”, czyli prąd nasycenia,
- “Heating Current”, czyli prąd nagrzewający.
W sensie elektrycznym dławik to nieskomplikowany element; jest to “czysty przewodnik omowy”, jednak jego kształt i długość powodują, że posiada znaczącą indukcyjność. Przy przepływie prądu te dwie cechy kształtują zachowanie dławika. Ze względu na czystą oporność następuje wydzielanie się mocy (nagrzewanie przewodnika), a ze względu na indukcyjność w pewnym momencie następuje nasycenie rdzenia i następnie spadek indukcyjności. W zależności od producenta elementu prądy te są określane dla różnych wartościach wzrostu temperatury i spadku indukcyjności (zazwyczaj odpowiednio około 15°C i 10% przy prądzie stałym). Jako prąd nominalny (“Irated”, czyli ten, który zazwyczaj bez głębszych wyjaśnień podaje się jako “prąd dławika”) przyjmuje się mniejszą z tych dwóch wartości. Po prostu wybiera się natężenie przy którym element nie nagrzewa się nadmiernie i nie traci nadmiernie indukcyjności (w przypadku naszego elementu jest to odpowiednio 15°C i 10% indukcyjności). W dzisiejszych czasach, gdy przetwornice DC/DC otaczają nas praktycznie ze wszystkich stron, naprawdę warto zapoznać się z zasadą ich działania. Mały i tani dławik pozwoli nam na rozpoczęcie bardzo interesujących eksperymentów i “poczucie” istoty indukcyjności.