Praktyka pokazuje, że ogromna większość budowanych dziś układów elektronicznych wymaga przy uruchomieniu zasilacza o niewielkiej obciążalności prądowej i napięciu regulowanym od 1,5 V do około 20 V. Najlepiej, aby napięcie wyjściowe takiego zasilacza było płynnie regulowane. W zasadzie wydajność prądowa nie musi być większa niż 250 mA, bo większość układów budowanych na płytkach stykowych ma charakter eksperymentalny lub edukacyjny. Dużym udogodnieniem w opisywanym zasilaczu jest zastosowanie modułu woltomierza cyfrowego z wyświetlaczem LED.
Schemat ideowy proponowanego zasilacza pokazano na rysunku 1. Funkcję stabilizatora napięcia pełni układ US1 (LM317). Pracuje w podstawowym układzie aplikacyjnym. Istotną zaletą zastosowanego stabilizatora jest odporność na zwarcia wyjścia do masy oraz zabezpieczenie termiczne przed przegrzaniem. Zabezpieczenia te gwarantują długą i bezawaryjną pracę w pracowni każdego elektronika. Napięcie wyjściowe zasilacza jest regulowane potencjometrem PR1 w szerokim zakresie. Układ zasilacza może być stosowany przy napięciu do 24 V i prądzie do 500 mA. Aby uzyskać parametry maksymalne dla stabilizatora, czyli prąd obciążenia 1,5 A konieczne jest zastosowanie zasilacza o mocy kilkunastu watów i solidnego radiatora.
Zastosowany woltomierz jest uniwersalnym modułem do pomiaru napięcia w zakresie 0…99,9 V i może być zasilany napięciem z zakresu 3…30 V, w tym wypadku napięciem wejściowym zasilacza.