Omawiany projekt został wykonany przez Davida Hunta z Irlandii. Bazą wykonanego telefonu jest komputer jednopłytkowy Raspberry Pi Model B, choć inne modele też mogą zostać użyte. Model A pozwoli np. na obniżenie poboru energii. Interfejs użytkownika zrealizowano na wyświetlaczu ciekłokrystalicznym TFT o rozdzielczości 320×240 pikseli, dostępnym w postaci modułu dla Raspberry Pi. Wyświetlacz ma ekran dotykowy, przy czym nie ma większego znaczenia, czy zastosuje się model z interfejsem rezystancyjnym, czy dotykowym. Ten drugi będzie droższy, ale pozwoli łatwiej zrealizować zaawansowane interakcję z użytkownikiem, gdyby zaszła taka potrzeba. Idealny rozmiar wyświetlacza, pasującego do omawianej konstrukcji to 2,8”. Autor wybrał model PiTFT firmy Adafruit.
Do komunikacji z siecią komórkową użyto modułu GSM/GPRS. W pierwotnej wersji projektu autor skorzystał z modelu SIM900 firmy ElecFreaks, w której znajdował się układ SimCom SIM900. W nowszej rewizji projektu użyto zminiaturyzowanego modułu Adafruit FONA, w którym zainstalowany był modem SimCom SIM800L. W tym drugim przypadku konieczne jest jeszcze dokupienie anteny.
Aby zapewnić przenośność telefonu, konieczne było użycie akumulatora. Wybór padł na model litowo-polimerowy o pojemności 2500 mAh. W wersji usprawnionej, aby zmniejszyć całkowite wymiary sprzętu i zapewnić lepszą wentylację użyto mniejszego akumulatora litowo-polimerowego o pojemności 1200 mAh. Ponieważ Raspberry Pi wymaga zasilania napięciem 5 V, a akumulator dostarcza 3,7 V, potrzebna była przetwornica podwyższająca napięcie. I znowu – pierwotnym wyborem był chiński podzespół, ale docelowo użyto przetwornicy Adafruit PowerBoost 500 z układem Texas Instruments TPS61090.
Oczywiście potrzebna była jeszcze karta SD o pojemności przynajmniej 4 GB, z systemem operacyjnym oraz elementy montażowe. Warto też zwrócić uwagę na fakt, że Raspberry Pi nie ma wbudowanego głośnika i dlatego jest konieczne zastosowanie np. zestawu słuchawkowego.