Schemat układu przedstawiony jest na rysunku 1. Sercem układu jest popularny mikroprocesor ATmega8, do tego dochodzi wyświetlacz LCD 16x2 oraz 14 przycisków w roli klawiatury. Każdy przycisk został podłączony do osobnego wyprowadzenia procesora. Zostało dużo wolnych końcówek, więc nie było potrzeby projektować bardziej złożonej klawiatury.
Dodatkowo na płytce drukowanej przewidziano miejsce na układ L7805. Nie jest on obowiązkowy. Jeśli nie planujemy zasilać układu z napięcia wyższego niż 5V, możemy nie montować stabilizatora U2 oraz kondensatorów C1, C2. Zamiast tego należy wlutować zworę pomiędzy nóżkami 1–3 stabilizatora.
Montaż i uruchomienie
Schemat montażowy układu przedstawiony jest na rysunku 2. Mikroswitche montujemy klasycznie. Wyświetlacz zależnie od uznania, możemy wmontować, lutując do płytki gniazdo goldpin i listwę goldpin do wyświetlacza, jednak wtedy wystaje on na sporą wysokość ponad płytkę. Sam wolałem przylutować do wyświetlacza goldpiny, które później z drugiej strony przylutowałem bezpośrednio do płytki. Również procesor został wmontowany bez podstawki, a zwora pod procesorem umieszczona od strony ścieżek. Dzięki temu ATmega nie wystaje ponad przyciski i nie utrudnia montażu płytki i kartonowego opisu. Stabilizator możemy zamontować od strony elementów, jednak nie będzie to możliwe, jeśli przylutowaliśmy wyświetlacz bezpośrednio przez listwę goldpinów. W takiej sytuacji stabilizator można zamontować od strony ścieżek, czyli niejako pod płytką. Ja od dołu dołączyłem też kawałek niemiedziowanego laminatu, który służy za obudowę układu.
Wykonanie nadruku na klawiaturę
Niewielka płyta czołowa z nadrukiem odpowiednich kolorów i podpisów na przyciski jest raczej niezbędna w tym układzie. Wykonujemy ją w dość prosty sposób, naprasowując rysunek z rozmieszczeniem otworów identycznie jak przy wykonywaniu płytek drukowanych metodą papieru kredowego. Rysunek jest dostępny w materiałach dodatkowych do projektu w Elportalu. Należy go wydrukować, naprasować na płytkę i wywiercić odpowiednie otwory. Można wykorzystać też specjalny papier samoprzylepny do drukarek – efekt będzie identyczny. Bez rysunku ciężko będzie wywiercić otwory tak, by każdym idealnie utrafić w przycisk, z rysunkiem wszystko wyszło idealnie, bez poprawek.
Płytkę z nadrukiem przykręciłem do głównej płyty układu za pomocą śrubek M2,5. Odległość między płytkami należy dobrać eksperymentalnie – tak, by można było wygodnie wciskać przyciski i jednocześnie żaden z nich nie był wciśnięty na stałe. Zależy to też od wykorzystanych przycisków. W moim układzie zastosowałem bardzo niskie przyciski. Nie wystawały one ponad laminat z naklejką, przez co musiałem dodać niewielką kropelkę kleju termotopliwego, by o 1-1,5mm zwiększyć wysokość przycisku. Równie dobrze, a może nawet lepiej jest zastosować wysokie mikroswitche i zrobić dziurki w kartce z kolorowym nadrukiem. Kolorową naklejkę pokazuje rysunek 3.
Program
Program został napisany w języku BASCOM i można go ściągnąć z Elportalu. Nie wykorzystałem w nim jednej głównej pętli, a kilka mniejszych. Program po wystartowaniu krąży w pierwszej pętli, oczekując na wciśnięcie przycisku. Gdy zarejestruje aktywność klawiatury, zapisuje wciśnięty przycisk, wyświetla cyfrę oraz blokuje odczyt klawiatury, zatrzymując się na następnej pętli. Druga pętla zostanie opuszczona dopiero, gdy żaden przycisk nie będzie wciśnięty. Trzecia pętla jest uruchamiana po zakończeniu wyliczenia. Na wyświetlacz wysyłany jest wynik, a program oczekuje na wciśnięcie przycis-ku anuluj, by zacząć pracę od początku. W programie występuje też kilka obliczeń, wszystkie są bardzo proste i związane z przeliczaniem wartości na kod barwny. Nie będę ich tu szeroko opisywał, ponieważ zajęłoby to wiele miejsca.
Możliwości zmian
Do dyspozycji mamy procesor ATmega8 z dołączoną 14-przyciskową klawiaturą i wyświetlaczem LCD 16x2. Standardowy program zajmuje połowę miejsca w pamięci, możemy więc dopisać jeszcze dużo własnej treści, jak również wyrzucić istniejący program i zastąpić go swoim ;). Do kalkulatora warto dodać kilka innych funkcji obliczeniowych przydatnych elektronikowi.