- zakres napięcia na wyjściach: 5…30 V,
- maksymalne obciążenie każdego z wyjść: 5,4 A
- wbudowane zabezpieczenia przed przekroczeniem temperatury, zwarciem, zbyt wysokim napięciem zasilania,
- układ łagodzący udar prądowy w momencie załączenia,
- zasilanie części sterującej: 2,7…5 V,
- sterowanie i kontrola poprzez interfejs I²C.
Budowa i działanie
Moduł zbudowany jest w oparciu na dobrze znanym ekspanderze ośmiu wejść/wyjść cyfrowych MCP23008S oraz układzie czterokanałowego drivera High-Side typu VNQ5160K-E.
Sygnały magistrali I²C wraz z zasilaniem części cyfrowej doprowadzone są do złączy I2Cx umożliwiających podłączenie zgodne ze standardami spotykanymi w najpopularniejszych zestawach uruchomieniowych.
Układ ekspandera U1 ma możliwość ustawienia adresu bazowego I²C za pomocą zwór A0, A1, A2, co pozwala na podłączenie do jednej magistrali maksymalnie ośmiu modułów. Wyprowadzenia wyjściowe (GP1, GP3, GP5, GP7) podłączone są bezpośrednio do wejść IN1...IN4 układu VNQ5160K-E. Wyprowadzenia, które pracują jako wejścia (GP0,GP2, GP4, GP6) mają dodatkowe rezystory ograniczające prąd, zabezpieczające je w przypadku błędnej konfiguracji MCP23008.
Sygnały wyjściowe z driverów U2 doprowadzone są do złącza OUT. Bufory typu High-Side dostosowane są do pracy z obciążeniem podłączonym do masy układu, w stanie aktywnym podając napięcie zasilania na zaciski wyjściowe. Część wysokoprądowa modułu wymaga osobnego zasilania, doprowadzonego poprzez złącze OUT. Układ U2 pracuje poprawnie w zakresie napięć 4,5...36 V, umożliwiając sterowanie obciążeń do 5 A (5,4 A to limit ogranicznika prądowego) na kanał. Przy obciążeniu wszystkich wyjść należy zmniejszyć prąd ze względu na temperaturę U2 lub zastosować odpowiednie chłodzenie. VNQ5160K-E steruje obciążeniami rezystancyjnymi i indukcyjnymi mając wbudowane zabezpieczenia przed przekroczeniem temperatury, zwarciem, zbyt wysokim napięciem zasilania oraz dodatkowo układ łagodzący udar prądowy w momencie załączenia.
Każde z wyjść zawiera wyjście statusu określające stan obciążenia m.in. rozwarcie wysterowanego wyjścia lub zwarcie do plusa w stanie wyłączonym. Umożliwia to określenie podstawowych usterek, takich jak np. przerwa w cewce zaworu lub elektromagnesu, przepalenie się włókna żarówki, usterka okablowania, odłączenie elementu wykonawczego od układu itp. Wyjścia statusu U2 są typu otwarty dren i wymagają załączenia rezystora podwieszającego na wyprowadzeniach U1.