Zaloguj się
Wszystkie
4 kwietnia 2024
227
Oprócz izolacji magistrali, dzięki wbudowanej przetwornicy jest także możliwe dostarczanie zasilania do izolowanego układu, co znacząco uprasza aplikację. Co ważne, układ zasilania nie wymaga współpracującego transformatora izolacyjnego.
Rozwiązanie nie odbiega od proponowanego w karcie katalogowej. Moduł jest zgodny ze standardem ARDuino I²C, sygnały magistrali i zasilanie doprowadzone są do 4-pinowego złącza typu EH – I²C oraz po stronie izolowanej I²CI. Uwaga: niektóre kable fabryczne mają przeplot 1-4, 2-3, aby je wykorzystać należy zamienić kolejność wyprowadzeń w jednym złączu EH.
Moduł jest zasilany napięciem +5 V. Kondensatory C1…C6 filtrują zasilanie. Ich rozmieszczenie i pojemności są krytyczne dla poprawnej pracy układu, ponieważ przetwornica zasilania pracuje z częstotliwością kluczowania 125 MHz. Rezystory R1, R2 oraz R4 i R5 zasilają magistralę I²C. Dioda LD sygnalizuje obecność zasilania. Rezystory R6 i R7 ustalają napięcie wyjściowe przetwornicy. W modelu ustalono napięcie wyjściowe na +5 V. Zmieniając rezystory R6 i R7 można ustalić je w zakresie 3,15…5,25 V umożliwiając – oprócz izolacji – także konwersję poziomów. Napięcie wyjściowe przetwornicy oblicza się ze wzoru Viso= 1,23×(R6+R7)/R6 [V]. Moduł może być zasilany także napięciem 3…3,3 V, lecz producent nie zaleca wtedy pracy przetwornicy z napięciem wyjściowym 5 V. Moc wyjściowa układu przy zasilaniu z napięcia +5 V wynosi 150 mW, przy zasilaniu 3,3 V jest ograniczona do 66 mW.
NAPISZ DO AUTORA
Facebook
Twitter
Linkedin
Kup teraz
