Zaloguj się
Wszystkie
8 listopada 2022
1144
- Tryb pracy z budynkami jednorodzinnymi oraz budynkami wielorodzinnymi (max. 20 lokali, liczbę tę można zwiększyć w programie).
- Sterowanie dwoma wyjściami (np. furtka i brama).
- Otwieranie furtki kodem pin, tagiem RFID oraz z telefonu.
- Otwieranie furtki przez wydzwonienie nr. GSM domofonu.
- Numeracja lokali od 1 do 4 cyfr, numeracja może być mieszana, pierwsze cyfry mogą się pokrywać (np. 2, 25, 253, 2531).
- Komunikacja z użytkownikiem za pośrednictwem kolorowego wyświetlacza 320×240 16-bit z touchscreenem, opcjonalnie panel siedmiu przycisków pojemnościowych lub dwa mechaniczne (liczbę tą można łatwo zwiększyć).
- Konfiguracja z komputera przez USB lub Bluetooth.
- Maksymalny czas oczekiwania na połączenie 45 sekund.
- Maksymalny czas rozmowy 3 minuty.
- Zasilanie 7…18 V, pobór prądu przy zasilaniu 12 V, w stanie czuwania 20 mA, rozmowy 50 mA, w czasie nawiązywania połączenia 150 mA.
- Zasilanie awaryjne 12 V, akumulator 1,2 Ah wystarcza na ok. 60 godzin pracy w stanie czuwania, 8 godzin rozmowy. Czas pracy zależny jest od odległości do stacji BTS.
Wybór pomiędzy kolorowym wyświetlaczem z ekranem dotykowym a panelem z przyciskami pojemnościowymi lub tradycyjnymi przyciskami mechanicznymi pozwala na dobranie konfiguracji stosownie do wymagań większości użytkowników. Możliwość łączenia się z numerami GSM, PSTN, a nawet numerami wewnętrznymi central PABX (DISA lub bezpośrednio MSN/DDI) dodatkowo zwiększa możliwości domofonu.
Budowa i zasada działania
Napięcie zasilające jest doprowadzone do J11. Stabilizator impulsowy U8 zasila wszystkie układy napięciem 3,6 V. Przewidziano możliwość zasilania modemu GSM napięciem 4 V, a układów cyfrowych 3,3 V, ale z tej możliwości nie skorzystano, dlatego U9 nie jest potrzebny. Zamiast układu U9 należy wlutować zworkę pomiędzy wyprowadzenia Vin - Vout. Tyrystor T3 i dioda D22 zabezpieczają elektronikę w wypadku awarii zasilacza. Domofon można wyposażyć w zasilanie awaryjne - należy doprowadzić je do J13. W najprostszej wersji nie są montowane T5 i T6, tylko dioda D24. Jeśli jest wymagane, aby na zasilaniu awaryjnym domofon działał jak najdłużej, można zamontować T5 i T6. Wtedy to napięcie akumulatora otwiera tranzystor T5 za pośrednictwem T6. Spadek napięcia na T5 jest praktycznie zerowy.
Akumulator zasilania awaryjnego może być ładowany. Niestety, wtedy nie można użyć rozwiązania z T5 i T6. Układ musiałby być bardziej rozbudowany. Ładowanie akumulatora zapewnia U10. Napięcie ładowania ustala się potencjometrem P9. Prąd ładowania ogranicza wartość R43. Wartość prądu wyraża wzór I=0,6/R43. Dla rezystora 1 Ω prąd ładowania jest ograniczony do 600 mA. Diody D25, D26, zabezpieczają R1 przed uszkodzeniem.
Wszystkimi elementami domofonu steruje mikrokontroler typu STM32F103CBT6 z 128 kB pamięci Flash. Aktualnie program zajmuje ponad 60 kB i STM32F103C8T6 z 64 kB pamięci nie pozwoliłby na jego dalszy rozwój. Komunikację z komputerem zapewnia interfejs USB. Można także skorzystać z Bluetooth (BT). Do konfigurowania domofonu wykorzystuje się dowolny program terminalu obsługującego VT-100 (np. TeraTeram, Putty, HyperTerminal). Przy połączeniu USB trzeba skonfigurować tylko numer portu komunikacyjnego - parametry transmisji, takie jak prędkość, parzystość, nie mają znaczenia. Przy połączenie BT oraz USB jest istotny tylko numer portu COM. Komunikację przez BT zapewnia HC-06 slave (U5). Parametry konfiguracji domofonu są przechowywane w pamięci EEPROM (24LC512, U3). Aktualnie konfiguracja zajmuje około 2 kB (dwie kopie).
Komunikację z siecią GSM umożliwia moduł SIM800. Rezystor R13 zapewnia konwersję napięcia wystarczającą przy wybranej prędkości transmisji (115200 b/s). Sygnał audio jest wzmacniany za pomocą TDA7052AT (U4). Układ wzmacniacza jest włączany tylko na czas rozmowy/wybierania numeru, dzięki czemu, podczas logowania czy obsługi SMS, nie słychać w głośniku ewentualnych zakłóceń powodowanych przez moduł GSM.
Wyświetlacz LCD jest typowym modułem dostępnym dla Arduino. Komunikacja z wyświetlaczem odbywa się przez interfejs SPI. Moduł wyposażono w gniazdo karty SD. Tej karty można użyć do przechowywania obrazów, zapamiętania konfiguracji domofonu, rejestracji wejść, otwarć furtki/bramy kodem PIN, tagiem RFID, telefonem. Obsługa kart SD została sprawdzona - FatFS działa bez problemu. W aktualnej wersji oprogramowania obsługa karty SD jest wyłączona, aby oszczędzić pamięć Flash (w prototypie mikrokontroler ma 64 kB pamięci). Interfejs SPI używany przez kartę SD jest też używany przez kontroler ekranu dotykowego oraz do obsługi czytnika RFID. Czytnik należy dołączyć do złącza J7.
Otwieranie rygla jest załączane przekaźnikami. Domofon ma dwa przekaźniki. J6 służy do przyłączenia płytki drukowanej z „przyciskami” dotykowymi (pojemnościowymi). Na płytce klawiatury pojemnościowej zamontowano również sterownik oraz diody podświetlające.
Facebook
Twitter
Linkedin
Kup teraz
