Wszyscy znamy aluminium. Jest to powszechnie używany metal, który występuje we wszystkich aspektach naszego życia, począwszy od konstrukcji, poprzez artykuły gospodarstwa domowego, takie jak puszki do napojów, i oczywiście w systemach elektronicznych.
W końcu glin jest najobficiej występującym pierwiastkiem metalicznym w skorupie ziemskiej.
Glin został wyodrębniony jako pierwiastek dopiero w 1824 roku i nie był produkowane przemysłowo aż do połowy XIX wieku. Podstawową trudnością było to, że efektywne wydzielenie glinu w postaci metalicznej z jego rud wymaga elektrolizy w bardzo wysokich temperaturach i zużywa dużą ilość energii elektrycznej, która nie była wtedy dostępna.
Dlatego też aluminium, przez co rozumiemy techniczny glin i jego stopy, zaczęto powszechnie stosować w przemyśle dopiero po 1900 roku. Jeśli jesteś zainteresowany, przeczytaj o procesie hutniczym Halla-Héroulta.
Dlaczego anodowanie?
Dla hobbystów aluminium jest materiałem, z którego chętnie korzystają ze względu na łatwą obrabialność, plastyczność, niską wagę i koszty.
Często nie jest jasne, jak wykończyć aluminium, którego używasz. Wiele produktów komercyjnych ma wykończenie anodowane, które łatwo rozpoznać po bardzo cienkim, bardzo twardym i często kolorowym wykończeniu.
Główną zaletą anodowania aluminium jest to, że znacznie zwiększa ono odporność na korozję metalu i wykonanych z niego wyrobów.
Podczas cięcia lub innej ekspozycji surowego aluminium, utlenia się ono bardzo szybko i tworzy na powierzchni warstwę tlenku glinu (Al2O3). Stanowi ona część powierzchni i jest skuteczną ochroną dla znajdującego się pod nią reaktywnego metalu.
Jest ona jednak bardzo cienka, łatwo ją uszkodzić i nie wystarcza do ochrony przedmiotu w środowisku korozyjnym lub przez długi czas.
W zastosowaniach przemysłowych ochrona powierzchni aluminium nie może być pozostawiona przypadkowi. Proces anodowania jest często wykorzystywany do sztucznego wytworzenia grubej warstwy tlenku glinu na powierzchni metalu.
Zapewnia to doskonałą odporność na korozję i stanowi niezwykle twardą warstwę ochronną.
Krystaliczna struktura tlenku glinu w warstwie anodowanej zapewnia również zdolność wiązania barwników, dzięki czemu wiele anodowanych powierzchni jest barwionych.
Adaptacja do wydania polskiego - Andrzej Nowicki