Zaloguj się
Wszystkie
17 lutego 2025
138
- zasilanie: 5 V DC,
- dwa tryby pracy: bistabilny i monostabilny z programowalną długością impulsu,
- prosta konstrukcja oparta na mikrokontrolerze PIC12F675,
- wyjście przekaźnikowe,
- wbudowany przełącznik antysabotażowy (tamper),
- sygnalizacja stanu pracy urządzenia za pomocą dwukolorowej diody LED i buzzera.
Budowa układu
Układ wyposażony jest w klawiaturę numeryczną o 12 przyciskach i architekturze matrycowej 3×4. Można sądzić, że do obsługi takiej klawiatury należy użyć 7 linii GPIO mikrokontrolera. W tym jednak wypadku zastosowano 8-pinowy mikrokontroler PIC12F675, który dokonuje odczytu klawiatury za pomocą... pojedynczego wejścia przetwornika analogowo-cyfrowego! Nie zawsze trzeba więc używać wielordzeniowego „giganta” o zatrważającej liczbie wyprowadzeń. Przy odpowiednim zagospodarowaniu dostępnych komponentów można czasem stworzyć coś użytecznego na bazie skromnego mikrokontrolera, oferującego jedynie 1 kB pamięci Flash.
Do wyprowadzeń klawiatury podłączono dzielnik składający się z sześciu rezystorów – w ten sposób, że do rezystora R6, podłączonego do zasilania +5 V, dołączany jest drugi rezystor dzielnika przez przyciśnięcie klawiatury. W ten sposób na wejściu przetwornika analogowo-cyfrowego mikrokontrolera (IC1, pin nr 7) pojawia się napięcie w zakresie od 0 V do +5 V odpowiadające kolejnym przyciskom klawiatury. Odczyt +5 V oznacza, że wszystkie przyciski klawiatury są zwolnione, a 0 V oznacza naciśnięcie przycisku „#” klawiatury. Przy zastosowaniu rezystorów o tolerancji 1% i użyciu wszystkich dostępnych 10 bitów przetwornika ADC można rozróżnić 12 różnych stanów. Nie należy martwić się odchyłkami napięcia zasilania, ponieważ to samo napięcie stanowi także odniesienie dla przetwornika ADC. Wartości rezystorów dobrano na tyle wysokie, aby płynący przez obwód prąd nie uszkadzał węglowego styku klawiatury.
Facebook
Twitter
Linkedin
Kup teraz
