Budujemy radio tranzystorowe, część 1

Jake Rothman

Kursy

Audio

1 lutego 2024

559

Prawie 50 lat temu próbowałem zbudować radio. Byłem młody, niedoświadczony… i odbiornik nie zadziałał. Nie byłem jedynym, który próbował. Tak naprawdę to musi być jeden z najpopularniejszych projektów radiowych, jakie kiedykolwiek wydrukowano, ale dziwne jest to, że nie ukazał się w żadnym zwykłym magazynie radiowym ani elektronicznym – nie był nawet skierowany do dorosłych.

Poprzednia część

Spis treści

Następna część

1. Budujemy radio tranzystorowe, część 1 2. Budowa radia tranzystorowego, część 2

Pojawił się w niezwykle popularnej i wpływowej serii książek dla dzieci zatytułowanej „Biedronka”. (Jeśli masz trochę wolnego czasu, możesz spędzić bardzo przyjemną (nieelektroniczną) godzinę oglądając dokument prezentujący tę serię: https://www.dailymotion.com/video/x66pkmy).

48 lat, żeby to zadziałało

Przez te wszystkie lata nie udało mi się ukończyć projektu na wczesnym etapie, co mnie dręczyło, ale niniejszy projekt to naprawi! Tak naprawdę, to nie tylko zbudujemy kompletną, oryginalną wersję Ladybird Radio, ale mam także do zasugerowania kilka ulepszeń. Najpierw jednak trochę tła.

Specyficzna kultura poważnego amatorstwa w Wielkiej Brytanii sprawia, że twórczość artystyczna i technologiczna kraju przewyższa jego wielkość ekonomiczną. Może było tak dlatego, że była to kolebka rewolucji przemysłowej, ale podejrzewam, że głównym czynnikiem była mnogość dostępnych magazynów i książek poświęconych elektronice. Wśród nich znalazła się seria ilustrowanych książek dla dzieci „Biedronka” (Ladybird), a część mojej kolekcji pokazano na rysunku 1.

Rysunek 1. Mała próbka słynnych książek z serii „Biedronka”

Życie zaczyna się i kończy

Podejrzewam, że dla wielu z nas kariera inżynierska lub naukowa tak naprawdę zaczyna się w wieku około dziesięciu lat. Dla mnie był to rok 1972, rok, w którym ukazała się książka wielebnego George’a Dobbsa „Ladybird Book Making a Transistor Radio” – pokazana na rysunku 2. Pomogła mi ona nawet nauczyć się czytać, ponieważ nic innego w szkole nie przyciągało mojego zainteresowania.

Rysunek 2. „Budowanie radia tranzystorowego” – wywarła wpływ na wielu starszych czytelników PE?

Książka ta na jakiś czas znalazła się w pierwszej dziesiątce literatury dziecięcej i wywarła wpływ na całe pokolenie młodych ludzi. Niestety, nigdy nie spotkałem samego George’a Dobbsa. Miałem nadzieję przeprowadzić z nim wywiad na temat jego książki podczas Zlotu Welsh Radio 2018 w Newport w październiku 2018 r., ale był chory i odwołał wykład. Zmarł wkrótce potem, w marcu 2019 r., w wieku 75 lat (jednak magazyn „Practical Wireless” przeprowadził z nim wywiad w numerze z czerwca 2009 r.).

Stare sklepy

Na szczęście odkryłem, że jeden z moich dostawców komponentów, John Birkett z Lincoln, znał George’a jako przyjaciela rodziny od ponad 50 lat. Sklep Johna powstał w 1962 roku i jest jednym z ostatnich istniejących sklepów stacjonarnych, obok kilku innych, takich jak Cricklewood Electronics i JPR. Nadal ma trochę książek George’a Dobbsa i dostarcza wszystkie stare komponenty dla tych, którzy chcą zbudować radio Biedronka oraz zabytkowy sprzęt elektroniczny. John ma już dziewięćdziesiątkę, więc dziś sklep prowadzi głównie jego córka Judy, którą ochrzcił, nawiasem mówiąc, Wielebny Dobbs. Wywiad z obojgiem znajduje się w wydaniu „Practical Wireless” ze stycznia 2020 roku.

Dzisiaj znalazłem kopie

Nakład „Budujemy radio tranzystorowe” już dawno się wyczerpał, ale możesz mieć szczęście na targach butów lub w sklepie charytatywnym i zapłacić za tę książeczkę 50 pensów. Oczywiście użytkownicy serwisu eBay mogli dotrzeć tam przed Tobą. W Internecie czyste, wczesne wydanie może kosztować do 20 funtów, ale średni koszt wynosi około 5…8 funtów, mimo że na odwrocie często widnieje informacja „15 pensów”! Trochę poszukiwań w Google prawdopodobnie umożliwi ci znalezienie wersji online.

Od red. EdW: Kopię elektroniczną książki „Budujemy radio tranzystorowe”, można znaleźć na stronie https://archive.org/details/MakingATransistorRadio-LadybirdBook.

Spójrz mamo! – Żadnego komputera!

W serii „Biedronka” było wiele znakomitych książek technicznych dla początkujących. Książki były „Internetem” mojego dzieciństwa. Wprowadziły mój „plastyczny” umysł we wszystkie formy technologii.

Migrowałem z książek „Biedronka” w kierunku kolorowych książek w miękkiej oprawie wydawnictwa Hamlyn Publishing, ponieważ miały one raczej charakter wizualny niż algebraiczny, jak większość książek technicznych. Ulubionym tematem była Electronics, napisana przez Rolanda Worcestera (pseudonim FG Rayera, który napisał wiele artykułów do magazynów elektronicznych z lat 70. XX wieku). Miała fantastyczne kolorowe schematy obwodów, a ponieważ nikt nie kolekcjonuje tych książek, chodzą one po cenach śmieciowych (daję je studentom). Następnie zacząłem lutować w wieku 11 lat, usiadłem na podłodze i wycierałem żelazko Antex o biały dywan mojej mamy. (Błąd, który doradzono mi tylko raz!).