Widoczność treści wyświetlacza zależy od różnicy jasności wyświetlacza i światła otoczenia. Oświetlenie stosowane w pomieszczeniach nie jest tak intensywne, jak światło dzienne, dlatego jasność ekranów przeznaczonych do pracy wewnątrz budynków, np. ekranów komputerowych nie jest wysoka i zwykle mieści się w granicach 250...500 cd/m² (cd/m² – jednostka czasami określana jako nity). W aplikacjach wymagających prezentowania informacji lub treści reklamowej w przestrzeni publicznej na zewnątrz budynków, w naturalny sposób narażonej na światło słoneczne wymagane są wyświetlacze o wysokiej jasności, nawet do 2000 cd/m². Jeszcze bardziej wymagające są aplikacje przemysłowe i motoryzacyjne, które muszą odznaczać się wyższą jasnością i specjalnymi powłokami niwelującymi wszelkiego rodzaju odbicia, odblaski i refleksy na powierzchni ekranu.
Czytelność wyświetlacza w świetle słonecznym
Weźmy wyświetlacz o średniej jasności 400 cd/m² i współczynniku kontrastu równym 400, dla łatwego obliczania. Wystawiamy nasz wyświetlacz na zewnątrz, na światło słoneczne, gdzie możemy spodziewać się jasności ok. 10 000 cd. W takich warunkach światło z naszego wyświetlacza będzie nakładało się na światło odbite od wyświetlacza, jak pokazano na rysunku 1.
Możemy założyć ok. 4,5% odbicia, co oznacza, że powierzchnia wyświetlacza będzie odbijać 4,5% padającego światła. W tym przypadku będzie odbijał około 450 kandeli na całej powierzchni, zarówno na jasnych, jak i ciemnych fragmentach treści. Wtedy wartość współczynnika kontrastu wyznacza się w taki sposób:
Wartość 2 oznacza, że treść niemal nie będzie widoczna. Rozsądna czytelność zaczyna się od ok. 5 – to akceptowalny kontrast, przy 10 treść jest dobrze czytelna, a powyżej 20 obraz jest znakomity. Wystarczy, że zwiększymy jasność wyświetlacza do 1000 cd/m² i już mamy wynik ponad 3.
Wyświetlacze LCD typu sunlight readable
Zdecydowana większość wyświetlaczy bazuje na technologii LCD. Głównym komponentem jest wtedy matryca aktywnych pikseli TFT LCD, którymi można sterować tak, aby przepuszczały różną ilość światła w każdej barwie. Za matrycą znajduje się warstwa dyfuzora rozpraszającego równomiernie światło, a ostatnim elementem jest źródło podświetlania ekranu. Zatem jasność obrazu na ekranie LCD nie zależy od matrycy pikseli, ponieważ to nie ona jest źródłem światła.
Istnieją dwie podstawowe metody zwiększania jasności wyświetlacza LCD, a tym samym jego czytelności w bezpośrednim świetle słonecznym. Najprostszą metodą jest zwiększenie jasności podświetlenia. Ekrany LCD o jasności 800 cd/m² lub większej są uważane za wystarczająco widoczne w słońcu, jednak większość wyświetlaczy do takich aplikacji oferuje jasność co najmniej 1000 cd/m². Dlatego typowym zabiegiem mającym na celu dostosowanie panelu LCD do warunków zewnętrznych jest zwiększenie jasności podświetlenia.
Czytelność wyświetlacza LCD w bezpośrednim świetle słonecznym jest również silnie skorelowana z właściwościami odbijania światła przez ekran. Odblaskowa powierzchnia pogorszy czytelność nawet przy dużej jasności. Podobnie zadziała każda dodatkowa warstwa, np. szkło ochronne. Rozwiązaniem tego problemu jest zastosowanie techniki Optical Bonding.