Wśród różnych modeli jest także przedstawiony na ilustracji 1 bezpiecznik SMD.
Jest to miniaturowy, bardzo szybki bezpiecznik SMD “Littlefuse 0451010” o prądzie nominalnym 10 A i maksymalnym napięciu 125 VAC. Producent rekomenduje go do zabezpieczania strony wtórnej układu w urządzeniach takich jak:
- laptopy,
- telewizory,
- przetwornice podświetlenia LCD,
- przenośne odtwarzacze DVD,
- infrastruktura sieciowa,
- systemy telekomunikacyjne,
- bezprzewodowe stacje dostępowe,
- sprzęt biurowy,
- konsole do gier,
- ładowarki akumulatorów.
Szczegółowe parametry znajdziemy w dołączonej do artykułu karcie katalogowej. Na pewno warto zapoznać się z charakterystyką przedstawioną na Ilustracji 2.
Jest to wykres zbiorczy charakterystyk wszystkich bezpieczników z tej serii obejmującej prądy nominalne od 0,062 A do 20 A. Wyraźnie widoczna jest duża stromość charakterystyki i niskie wartości czasów zadziałania (dla odpowiednich dla danego typu prądów).
Występujące w nazwie określenie “Wire-In-Air” (ang. drucik w powietrzu) odnosi się do budowy elementu. Otóż, jest to “rurka wypełniona gazem” wewnątrz której poprowadzony jest drucik ulegający stopieniu. Przekrój takiego bezpiecznika przedstawia Ilustracja 3.
Jak widać jest to zminiaturyzowana typowa aparatowa wkładka topikowa. Jest to jeden z dwóch głównych typów bezpieczników SMD. Można spotkać także bezpieczniki “monolityczne” (ang. Solid body fuses, czyli bezpieczniki w formie ciała stałego) przypominające kondensatory MLCC. Bezpieczniki Wire-In-Air mają lepsze parametry pozwalające na pracę przy wyższych natężeniach prądu wyłączanego.
Jest to bardzo przydatny, czasami wręcz nie do zastąpienia element, którego cena stwarza silną pokusę weryfikacji prawdziwości Ilustracji 3 we własnym zakresie (-: .