Kluczowymi zadaniami komputera diagnostycznego OBD2 są: przechwytywanie informacji w zakresie usterek, dekodowanie ich do postaci zrozumiałej dla użytkownika (m.in. kierującego, albo serwisanta), przedstawienie w czytelny i jednoznaczny sposób na wyświetlaczu, a także, co istotne, zapisywanie informacji do pliku rejestru na potrzeby późniejszej analizy. Dostępne są 2 albo 4 interfejsy CAN, razem z przejrzystym wyświetlaczem graficznym oraz wygodną w obsłudze klawiaturą. Rejestrowane są ważne z punktu widzenia trwałości i bezpieczeństwa w pojeździe takie parametry jak: zużycie paliwa, temperatura silnika i skrzyni biegów, szybkość pracy silnika (jego obroty), prędkość jazdy, dynamika jazdy i pobór mocy (tylko dla trolejbusu, albo tramwaju).
Gromadzone przez komputer diagnostyczny OBD2 informacje mogą posłużyć do szerokiej na dobrą sprawę poprawy funkcjonowania taboru w przedsiębiorstwach transportowych, jak też mogą okazać się przydatne już podczas prac serwisowych. Opisywany komputer umożliwia, z łatwością, także sterowanie np. bramkami liczącymi pasażerów, systemami monitoringu oraz odbiornikami GPS. Większość parametrów konfigurujących pracę OBD2 uwzględniona jest w danych, które wgrywa się do wewnętrznej pamięci urządzenia. Są to w szczególności: zakres rejestracji parametrów pojazdu, dane o kodach i opisy usterek zgłaszanych przez podzespoły komunikujące się z użyciem magistrali CAN, języki menu i danych oraz zestaw czcionek, czyli fonty. Programowanie, jak również pobieranie plików rejestrów może odbywać się zdalnie, za pomocą: radiomodemu, modemu Bluetooth bądź modemu GSM/GPRS/UMTS, co zapewnia, w rzeczy samej, zcentralizowaną metodę kontroli taboru przedsiębiorstwa transportowego.
Więcej informacji tutaj oraz na poniższym dokumencie.