- Zasilanie: 230 V AC (brak izolacji galwanicznej).
- Łączna moc wszystkich zasilanych odbiorników nie powinna przekraczać 200 W.
- Jednostronna płytka drukowana o wymiarach 105 mm×58 mm.
- 5 trybów pracy, przełączanych przyciskiem SW1:
- płynne, jednoczesne rozjaśnianie wszystkich kanałów,
- przechodzenie pomiędzy kanałami: jeden się rozjaśnia, a drugi przygasa,
- przechodzenie w wersji jaśniejszej: jeden kanał się rozjaśnia, drugi świeci, trzeci przygasa,
- świecenie wszystkich kanałów na 100% jasności,
- świecenie wszystkich kanałów na 50% jasności.
- Mikrokontroler ATtiny24, oprogramowanie w języku C.
Przedstawiony sterownik może służyć do sterowania jasnością czterech łańcuchów diod LED, przystosowanych do zasilania z sieci 230 V AC. Mogą to być również żarówki, o ile pobierana przez nie moc będzie odpowiednio niska. W przeciwieństwie do gotowych sznurów zawierających własny sterownik, to urządzenie daje możliwość np. rozdzielenia kolorów, przez co możliwości tworzenia dekoracji stają się dużo większe.
Schemat układu
Zasilacz podzielono na dwa bloki, działające niezależnie. Pierwszy z nich zawiera transformator sieciowy o niewielkiej mocy. Napięciem 12 V zasilane są układy sterujące tranzystorami MOSFET oraz stabilizator napięcia 5 V służącego do zasilania mikrokontrolera. Do budowy zasilacza zastosowano stabilizatory liniowe 78L12 i 78L05.
Zastosowanie w tym miejscu zasilacza beztransformatorowego (z kondensatorem szeregowym) nie miałoby przewagi nad typowym, transformatorowym. Jego cena oraz gabaryty byłyby porównywalne z zastosowanym wariantem.
Drugą częścią zasilacza jest obwód prostujący i filtrujący napięcie sieciowe. Dzięki temu jest możliwa regulacja jasności źródeł światła za pomocą modulacji szerokości impulsu (PWM). Elementem, który ogranicza prąd płynący przez diody mostka B2 po włączaniu zasilania jest termistor NTC. Jego nominalna rezystancja w stanie „zimnym” to ok. 220 Ω (176…264 Ω) ogranicza wartość skuteczną tego prądu do ok. 0,9…1,3 A. Dlatego jako zabezpieczenie tego obwodu wybrano bezpiecznik 1,6 A. Nie będzie się on przepalał podczas prawidłowego rozruchu, za to przerwie przepływ prądu w razie wystąpienia zwarcia.
Głównym kondensatorem jest C6 o pojemności 100 µF, który redukuje tętnienia wyprostowanego napięcia. Kondensator C7 filtruje składowe o wysokiej częstotliwości, które mogłyby przenikać z układu do sieci oraz z sieci na przewody połączeniowe. Zadaniem rezystora R2 jest powolne rozładowywanie obu kondensatorów po odłączeniu zasilania sieciowego. Bez niego, napięcie niebezpieczne dla życia mogłoby przez wiele godzin utrzymywać się na zaciskach kondensatorów filtrujących. Z powodu takiego rozwiązania zasilania, nie jest możliwe zapewnienie galwanicznej separacji układu od sieci. Nawet zastosowany transformator jej nie zapewnia, ponieważ masy obydwu części muszą być połączone. Bez tego połączenia, sterowanie tranzystorami mocy byłoby niemożliwe.
Uzwojenie pierwotne transformatora jest zabezpieczone oddzielnym bezpiecznikiem 63 mA. Rozdzielenie bezpieczników było konieczne, ponieważ prądy pobierane przez obydwie części diametralnie różnią się.