Idea zabezpieczenia wykorzystuje cienki drut którym należy owinąć zabezpieczany przedmiot lub rozciągnąć go np. wzdłuż okna, drzwi lub zabezpieczanej strefy pomieszczenia. Drut ten pełni rolę czujnika, którego zerwanie wywoła alarm realizowany przez prosty generator sygnału dźwiękowego. Skuteczność tak prostego zabezpieczenia zależy przede wszystkim od tego, jakiego drutu użyjemy i jak wykonamy nim pętlę zabezpieczającą. Należy wykonać to tak, aby próba kradzieży lub wejścia na chroniony obszar nieuchronnie skutkowała zerwaniem pętli zabezpieczającej. Można uczynić ją niewidoczną bądź widoczną jeśli uznamy, iż odstraszy to potencjalnego włamywacza. W większości sytuacji nie jest trudno przeprowadzić przewód tak, aby próba kradzieży (np. roweru) musiała skutkować zerwaniem pętli zabezpieczającej.
Opis układu i jego działanie
Budowa układu wykorzystuje kilka prostych i popularnych elementów. Wśród nich najistotniejszymi są: tranzystor BC327 (T1), generator melodii UM66 (IC1), prosty wzmacniacz fonii LM386 (IC2), głośnik o impedancji 8 Ω i mocy 0,5 W (LS1) oraz niewielką ilość dyskretnych elementów pasywnych. Do zasilania służy dziewięcio-woltowa bateryjka lub zasilacz dostarczający napięcia stałego o wartości 9 V. Wśród wykorzystanych elementów należy koniecznie wymienić wspomniany wyżej cienki, stosunkowo łatwy do zerwania drut, który jak się okazuje jest najistotniejszym elementem tego prostego systemu alarmowego. W celu podłączenia pętli utworzonej tym drutem, w układzie zamieszczono złącze opisane na schemacie ideowym desygnatorem CON1.
W prototypie wykonanym przez autora, sygnał alarmu jest mocno nietypowy. Sygnał dźwiękowy wytwarzany jest przez generator melodii UM66. Element ten wykorzystywany jest głównie przy produkcji zabawek. Dźwięk nie jest nadzwyczajnej jakości, a ponadto moc sygnału generowanego przez ten układ jest bardzo słaba. Choć potrafi on wysterować głośniczek piezoelektryczny o wysokiej impedancji, w niniejszym zastosowaniu konieczny jest jakiś wzmacniacz sygnału audio. W tej roli wykorzystano układ LM386 będący wzmacniaczem małej mocy. Dla wyjaśnienia działania tej sekcji „systemu alarmowego”, należy zapoznać się z układem wyprowadzeń układu scalonego LM386. LM386 to aktywny element wzmacniacza wraz z kilkoma elementami sprzężenia zwrotnego. Ogranicza to możliwość sterowania głośnością, aczkolwiek taką możliwość przewidziano, i służą do tego wyprowadzenia 1 i 8. Wyprowadzenia 2 i 3 pełnią taką samą funkcję jak w przypadku typowego wzmacniacza operacyjnego. To wejścia odwracające i nieodwracające WO. Jako wejście sygnału autor wykorzystał nóżkę 3, łącząc wejście odwracające z masą układu. Wyprowadzenia 4 i 6 to zasilanie. Nóżka 4 jest podłączona do masy, a do szóstej doprowadzono napięcie 9 V z baterii lub zasilacza wtyczkowego. Wyjście stanowi wyprowadzenie nr 5 układu scalonego. Z uwagi na obecność składowej stałej napięcia, jest ono sprzężone z głośnikiem poprzez pojemność C3. Wyprowadzenie 7 może służyć jako bypass zasilania ale w projekcie autora nie jest ono wykorzystane.
Aktywacja generatora melodii UM66 następuje po podaniu zasilania na jego nóżkę nr 2. Sygnał audio pojawia się na nóżce nr 3, i należy go wzmocnić. UM66 ma wąski i niski zakres napięcia zasilania. Wzmacniacz mocy wymaga napięcia wyższego, które jest. tu na poziomie 9 V. Aby to pogodzić, autor zastosował diodę Zenera ZD1, która ograniczy napięcie na pinie 2 IC1 do poziomu 3,1 V.
Wielkość wzmocnienia wzmacniacza LM386 zależy od aplikacji w obrębie jego nóżek 1 i 8. Jeśli pozostaną one wolne „w powietrzu” wzmocnienie wyniesie 20 dB. Jeśli podłączymy tu kondensator 10 μF wzmocnienie wzrośnie do 200 dB.