Zagadnienia identyfikacji radiowej i optycznej tylko z pozoru stanowią tematy odległe – ich wspólnym celem jest bowiem szybki, bezbłędny i – w wielu przypadkach – całkowicie zautomatyzowany proces przekazywania niewielkich ilości informacji dotyczących określonego obiektu lub osoby. W zakresie metod optycznych mamy do czynienia z szerokim wachlarzem technik korzystających z drukowanych (lub wykonanych w innej formie stałej, na przykład za pomocą lasera) bądź wyświetlanych na ekranach oznakowania w postaci kodu paskowego. Pojęcie „kod paskowy” uległo w ostatnich latach znacznemu rozszerzeniu, gdyż określeniem tym nazywa się także dwuwymiarowe kody QR i inne o podobnej zasadzie kodowania informacji. W naszym przeglądzie zaprezentujemy najważniejsze informacje techniczne na temat rodzajów i konstrukcji kodów oraz urządzeń przeznaczonych do ich odczytywania.
Metody radiowe obejmują natomiast przede wszystkim trzy główne odmiany RFID, które – z uwagi na diametralne różnice w częstotliwości fali nośnej – tylko w pewnych przypadkach mogą być stosowane zamiennie, podczas gdy pozostała część aplikacji jest ściśle i nierozerwalnie związana z danym standardem przekazu informacji. W artykule omówimy zatem również najważniejsze rodzaje protokołów i fundamentalne zagadnienia techniczne, z którymi mierzą się konstruktorzy urządzeń wyposażonych w łączność RFID.
Obszary aplikacji
Zanim przejdziemy do szczegółów technicznych, spróbujmy ogólnie zarysować kilka głównych obszarów aplikacyjnych identyfikacji optycznej i radiowej.