Odpowiedzi na powyższe pytania należy szukać w przeznaczeniu języków HDL. Z ich pomocą opisuje się działanie układów cyfrowych, które trzeba przełożyć na elementy logiczne. W tym celu konieczna jest znajomość sygnałów obecnych między tymi elementami. Z reguły jest ich dużo i należy ustalić: sposoby oraz sekwencje zmian sygnałów w czasie. Wymaga to żmudnej weryfikacji na drodze symulacji i debugowania. Już to sprawia, że językami HDL posługują się tylko specjaliści. Jest ich niezwykle mało i znają przygotowane, w latach osiemdziesiątych XX wieku, języki: VHDL oraz Verilog - standardy nowoczesnej elektroniki cyfrowej. Od lat nowych specjalistów ze świecą szukać - a przynajmniej nie tak od razu, i to w dostatecznej liczbie. Nie sprzyja to wprowadzaniu nowości. W przypadku procesorów jest nieco inaczej - stosuje się w nich zrozumiałe instrukcje, których sekwencje ujmują języki programowania. Są to zazwyczaj działania arytmetyczne i transfery danych. O wielu z nich nie trzeba nawet pamiętać - istnieją bowiem języki wysokiego poziomu, które operują na przystępnych dla użytkownika zasobach abstrakcji. Tym sposobem z procesorów może korzystać niemalże każdy. Przywołanego atutu brakuje językom HDL, mimo narzędzi HLS (ang. High Level Synthesis) pozwalających używać języków: C i C++ do wdrażania rozwiązań w układach FPGA, chociaż w ograniczonym stopniu, ponieważ nie wszystkie instrukcje tych języków da się wskazać jako obwody. Z tegoż powodu producenci opracowali układy SoC integrujące układy FPGA i procesory - jednak są to drogie, bardziej złożone rozwiązania. I choć podjęto próby opracowania tzw. "wysokoabstrakcyjnych" języków HDL, np.: Chisel, SpinalHDL, Amaranth HDL, PyMTL, PyRTL czy MyHDL, to jednak nie ma osób, które je szeroko stosują. Dopóki układów FPGA nie zacznie stosować nowa, bardziej zbuntowana generacja specjalistów, to nowe języki opisu sprzętu (HDL) się nie upowszechnią i wciąż będą dominować klasyczne, "niskopoziomowe" języki Verilog i VHDL, mimo że jest coś od nich dużo lepszego, co nie stanowi narzędzi HLS. Być może dosyć unikalne rozwiązania do wdrażania uczenia maszynowego w układach FPGA, m.in. FINN i HLS4ML, pomogą w zmianie tej sytuacji - póki co jest to tylko ciekawostka.
Więcej informacji pod adresem: digilent.com