Zasada działania urządzenia opiera się na założeniu, że nie jest istotna częstotliwość nośna fali podczerwonej, ani zastosowany sposób transmisji. Osiągnięto to poprzez zastosowanie do odbioru fotodiody p-i-n z obudową filtrującą światło widzialne zamiast odbiornika scalonego. Odebrany sygnał nie jest poddawany demodulacji, lecz wzmacniany, kształtowany i przekazywany do nadajnika.
Za odbiór sygnału z fotodiody jest odpowiedzialny jeden wzmacniacz z układu TL082. Został on wybrany z uwagi na parametr Slew-Rate, co przy pracy z sygnałami impulsowymi ma duże znaczenie oraz przystępną cenę. Masę pozorną dla całego odbiornika wytwarza dzielnik rezystorowy R1/R2, a kondensatory C1 i C2 zmniejszają jego impedancję wewnętrzną. Układ C3-R4 jest filtrem górnoprzepustowym, odcinającym jednocześnie zmiany składowej stałej na wyjściu US1A wywołane np. padającymi promieniami słonecznymi. Częstotliwość graniczna tego filtru to ok. 330 Hz, czyli dużo mniej niż częstotliwość sygnału użytecznego.
Odebrany sygnał jest wzmacniany we wzmacniaczu nieodwracającym opartym na drugiej połówce układu US1. Elementy C4-R6-R7 zamykają pętlę ujemnego sprzężenia zwrotnego dla składowej stałej, ustalają wzmocnienie oraz, niejako przy okazji, tworzą kolejny filtr górnoprzepustowy, tym razem o częstotliwości granicznej wynoszącej ok. 3,3 kHz. Kondensator umożliwia działanie tego obwodu w układzie z masą pozorną, ponieważ separuje składową stałą z wyjścia wzmacniacza operacyjnego, co zapobiega jego nasyceniu.
Wzmocniony i odfiltrowany sygnał jest podawany na wejście komparatora, który porównuje jego wartość chwilową z napięciem ustalonym dzielnikiem R5-P1. Jeżeli okaże się większa, wyjściowy tranzystor nasyca się, potencjał wyjścia spada niemal do zera i załącza się tranzystor T1. To powoduje zaświecenie się diody elektroluminescencyjnej oraz załączenie diod nadawczych na płytce nadajnika.