- Regulowana czułość.
- Aktywne mieszanie sygnałów stereofonicznych.
- Filtrowanie sygnałów podakustycznych (<10 Hz).
- Wybierana skokowo częstotliwość odcięcia (50, 63, 80, 100, 125, 150, 180, 200 Hz).
- Korekta podbicia częstotliwości (20, 25, 32, 40, 50, 63, 80 Hz).
- Możliwość zmiany fazy/opóźnienia sygnały wyjściowego 0…20 ms (50 Hz) z krokiem 2 ms.
- Regulacja poziomu sygnału wyjściowego.
- Wyjście symetryczne dla sterowania końcówek mostkowych.
- Sygnalizacja możliwości przesterowania toru (–3 dB).
- Automatyczne załączanie końcówki mocy (wyjście OC z optoizolacją).
Sercem urządzenia jest procesor DSP typu ADAU1701 (U1) z rodziny SigmaDSP oferowanej przez Analog Devices.
Wejściowy sygnał stereofoniczny z gniazda IN – poprzez potencjometr LEV dopasowujący poziom sygnału wejściowego (czułość) – jest doprowadzony jest do wejść przetwornika A/C procesora DSP. W razie potrzeby dołączenia filtru do wyjść wzmacniaczy mocy, należy użyć dodatkowego dzielnika rezystorowego dopasowanego do poziomu sygnału. Po obróbce cyfrowej, sygnał wyjściowy z wbudowanego przetwornika C/A, po odfiltrowaniu za pomocą filtra RC złożonego z rezystorów R1…R4 oraz kondensatorów C1 i C2 jest doprowadzony do gniazda wyjściowego OUT. Sygnał dla ułatwienia wysterowania końcówek mostkowych jest symetryczny.
Procesor DSP pracuje w trybie Selfboot pobierając program i dane z pamięci EEPROM (U3) typu 24LC256. Układ U2 zapewnia poprawny restart po włączeniu zasilania. Kwarc i elementy towarzyszące stanowią źródło sygnału zegarowego.
Procesor pracuje z mnożnikiem 256×fs ustalanym wyprowadzeniami PLLM0, PLLM1. Kondensatory C11, C12 i rezystor R9 stanowią obwód filtra PLL i muszą być elementami wysokostabilnymi (dielektryk NP0, 1%).
Układ jest zasilany napięciem 3,3 V ze stabilizatora opartego o U4 typu LM1117-3.3V. Do zasilania filtru jest konieczny niewielki transformator sieciowy 6…7,5 V, 4 VA. Tranzystor Q1 jest elementem stabilizatora 1,8 V przeznaczonym do zasilania rdzenia DSP. Zmiany nastaw DSP realizowane są poprzez potencjometry FREQ, EQ, PHASE, VOL, których ustawienia odczytuje wbudowany, pomocniczy przetwornik A/C. Dodatkowo, urządzenie ma gniazdo USBi umożliwiające zaprogramowanie pamięci EEPROM w systemie. Zwora WP odblokowuje zapis do pamięci podczas programowania. Diody LED sygnalizują stan pracy: załączenie zasilania LD2-PWR, załączenie wzmacniacza mocy LD1-ACT i przesterowanie LD3-OVL. W obwód diody ACT jest włączony transoptor IS, umożliwiający wysterowanie wejścia załączenia wzmacniacza mocy i zapewniający izolację galwaniczną. Tranzystory Q2 i Q3 buforują niskoprądowe wyjścia DSP.
Oprogramowanie
Najważniejsza – jak to zwykle bywa przy zastosowaniu procesorów, także DSP – jest aplikacja sterująca. Program cyfrowego filtru subwoofera został przygotowany w Sigma Studio i jest dostępny w materiałach źródłowych (np. w celach edukacyjnych lub dla ułatwienia dopasowania aplikacji do własnych potrzeb).
Schemat filtru jest narysowany w postaci hierarchicznej, co ułatwia obserwowanie przepływu sygnału. Sygnał wejściowy po konwersji A/C jest doprowadzony do bloku Mixer. Jest on odpowiedzialny za zsumowanie sygnałów kanału lewego i prawego oraz zapewnienie skalowania sygnału wyjściowego, aby zapobiec przesterowaniu toru cyfrowego. Po zsumowaniu sygnał jest doprowadzany do bloków filtru częstotliwości podakustycznych oraz do bloku pomocniczego detektora sygnału Lev_Detector.
Po odfiltrowaniu składowej stałej, co jest konieczne dla poprawnego działania bloków detektora poziomu, sygnał z wejścia B-In jest doprowadzony do dwóch detektorów poziomu. Pierwszy, ACT, jest odpowiedzialny za wypracowanie sygnału załączenia wzmacniacza mocy. Jeżeli amplituda sygnału wejściowego jest niższa niż –80 dB przez dłużej niż 30 sekund, wyjście GPIO0 jest wyciszane. Podobnie działa blok OVL, który służy do sygnalizacji możliwości przesterowania toru. Jeżeli sygnał przekracza poziom –3 dB przez więcej niż 2 sekundy, to jest aktywowane wyjście GPIO1. Oba wyjścia mają aktywną inwersję sprzętową sygnału.
Filtr częstotliwości podakustycznych odpowiada za obcięcie z sygnału częstotliwości poniżej 10 Hz, które nie niosą już informacji muzycznych, a stanowią realne zagrożenie dla zawieszenia głośnika i cewki głośnika niskotonowego. Tak przygotowany sygnał jest doprowadzony do bloku regulowanego filtra dolnoprzepustowego Sub_LFP.