Zaloguj się
Wszystkie
26 maja 2022
1206
Niesamowite dźwięki tego niemal mistycznego instrumentu pojawiają się w wielu nagraniach i ścieżkach dźwiękowych filmów aż po dzień dzisiejszy – mimo że Theremin został skonstruowany przez Lwa Termena w 1919 roku!
Magazyn Silicon Chip opublikował w ciągu ostatnich lat sześć projektów Theremina, ale ten jest pierwszym, w którym zastosowano tranzystory, a nie układy scalone. Nie ma też żadnych elementów do montażu powierzchniowego, więc jego budowa jest naprawdę łatwa, a uruchomienie go to po prostu kwestia regulacji kilku pokręteł.
Chociaż wszystkie nasze poprzednie konstrukcje cieszyły się sporą popularnością, niektórzy z naszych czytelników tęsknili za prostą, dyskretną konstrukcją i poprosili nas o poprawienie Theremina opublikowanego w Electronics Australia w czerwcu 1969 roku, w artykule Leo Simpsona.
Było to proste... ale ta konstrukcja nie miała płytki drukowanej, a jej złożenie wymagało stolarskich oraz innych umiejętności. W związku z tym, choć w niewielkim stopniu zmieniliśmy pięćdziesięcioletni układ, prezentuje się on teraz bardziej nowocześnie.
W poprawionej konstrukcji zastosowano nieco inne tranzystory, ponieważ niektóre z pierwotnie użytych są obecnie niedostępne. Ponadto urządzenie można zasilać z małego transformatorka 9 VAC w obudowie z wtyczką sieciową lub nawet z akumulatora 12 V.
W odróżnieniu od niektórych komercyjnych Thereminów, które posiadają udziwnioną gamę elementów sterujących, w naszym Thereminie są tylko dwa, tak jak w oryginalnym wynalazku.
Jednym z nich jest pionowa „antena”, która służy do sterowania wysokością tonu. Wysokość tonu można zmieniać, przesuwając rękę w pobliżu anteny.
Poza zwykłą zmianą wysokości tonu można dodać efekt vibrato, trzepocząc dłonią lub palcami w pobliżu anteny. Przesunięcie ręki z jednej pozycji do drugiej o bardzo małą wartość spowoduje powstanie tonu ślizgającego się lub efektu glissando – nie można łatwo zagrać pojedynczych nut.
Nawiasem mówiąc, zachowaliśmy tradycyjną nazwę „antena” dla elementu sterującego wysokością tonu w Thereminie, mimo że tak naprawdę nic nie nadaje ani nie odbiera. Ponadto przypomina on antenę teleskopową w przenośnym radiu.
Drugi element sterujący to pozioma płytka, która służy do zmiany głośności. Można również dodać efekt tremolo (podobny, ale nie taki sam jak vibrato), poruszając dłonią lub palcami nad płytką głośności. Całe to machanie i trzepotanie rękami przy elementach sterujących to tylko wykorzystanie efektów pojemnościowych do zmiany parametrów obwodu, ale fakt, że niczego tak naprawdę nie dotykamy, sprawia, że proces ten wydaje się jeszcze bardziej intrygujący dla publiczności.
Gra na Thereminie nie jest szczególnie łatwa, ale jeśli mamy dobre „ucho” muzyczne i potrafimy grać na instrumencie, takim jak skrzypce lub wiolonczela, a może puzon, będziemy mieć łatwiejszy start w tworzeniu muzyki.
Facebook
Twitter
Linkedin
Kup teraz
