Zaloguj się
Wszystkie
17 sierpnia 2022
846
Rodzina mikrokontrolerów AVR DB jest dość dobrze wyposażona w standardowe zasoby. Najwyższa seria AVR128DB65 ma 128 kB pamięci programu Flash, 16 kB pamięci SRAM i 512 B EEPROM. Rdzeń może pracować z częstotliwością 24 MHz. Znajdziemy tu też szereg najczęściej spotykanych układów peryferyjnych: 16-bitowe i 12-bitowe liczniki, układ RTC, układy komunikacyjne USART, SPI TWI/I²C, 12-bitowy przetwornik analogowo-cyfrowy ADC z wejściem różnicowym i wejściem asymetrycznym, 10-bitowy przetwornik cyfrowo-analogowy DAC. Układy analogowe uzupełniają wzmacniacze operacyjne, komparator analogowy, układ wykrywania przejścia przez zero (ZCDs) i źródła napięć referencyjnych. O tym, że jest to układ wyjątkowy, świadczą dwie funkcjonalności: tryb pracy linii portów MVIO i rozbudowany konfigurowalny moduł wzmacniaczy operacyjnych współpracujący z wbudowanymi przetwornikami.
Tryb MVIO
Mikrokontrolery i większość układów peryferyjnych na początku swojej drogi rozwojowej były zasilane napięciem +5 V. Ze względu na taką samą wartość napięcia zasilania współpraca pomiędzy wszystkimi elementami systemu cyfrowego przebiegała w większości bez problemów i zakłóceń. Standard zasilania +5 V utrzymywał się bardzo długo, ale od jakiegoś czasu zaczęto oferować mikrokontrolery, które mogły pracować z niższym napięciem +3,3 V. Zmiana (obniżenie) napięcia zasilania była podyktowana dwoma czynnikami: zwiększeniem szybkości działania układów cyfrowych, w tym rdzenia mikrokontrolera, oraz zmniejszeniem poboru mocy. Ta ostatnia cecha ma szczególne znaczenie w układach zasilanych bateryjnie, bo wpływa na wydłużenie czasu pracy. W wysokowydajnych systemach ograniczanie zużycia mocy pozwala na panowanie nad temperaturą i ogranicza koszty chłodzenia.
Nowoczesne wydajne mikrokontrolery mają zasilanie wielonapięciowe, na przykład rdzeń jest zasilany napięciem +1,8 V, a układy peryferyjne napięciem +3,3 V. Istnieją też mikrokontrolery, które można zasilić napięciem z zakresu od +1,8 V do +5,5 V.
Niestety w układach, w których mikrokontroler (lub jego układy peryferyjne, w tym porty) jest zasilany określonym napięciem i musi współpracować z zewnętrznymi układami cyfrowymi zasilanymi innym (wyższym lub niższym) napięciem zasilania, mogą się pojawić problemy z prawidłową identyfikacją poziomów napięć odpowiadających stanom logicznym i w konsekwencji błędnym działaniem całego układu.
NAPISZ DO AUTORA
Facebook
Twitter
Linkedin
Kup teraz
