Wspomniane standardy to:
- full-size o wymiarach: 6,5×2,2×0,3” (165×56×8 mm) z 830 "dziurkami" łącznie,
- half-size o wymiarach: 2,2×3,3×0,3” (85×55×8 mm) z 400 "dziurkami" łącznie,
- mini-size o wymiarach: 1,8×1,4×0,3” (46×36×8 mm) ze 170 "dziurkami" łącznie.
Poniżej zdjęcie je obrazujące. Dla każdego z nich podano kolejno: długość, szerokość oraz grubość płytek. Ponadto przez "dziurki" należy rozumieć angielski termin tie-point, tzn. punkt łączący z szyną płytki. Dodatkowo dla dwóch pierwszych standardów przewidziano dwa oddzielne rzędy zasilania. Wreszcie zastosowania wszystkich zależą od wielkości projektowanych układów/systemów. Podane wymiary mogą się przy tym lekko "różnić", co jednak nie dziwi - to co przedstawiono nie jest bowiem oficjalne. Skoro tak, to nie ma kto ma zachęcać producentów płytek stykowych do zachowywania norm? Kto ma ich motywować do właściwych rozmiarów? Cóż, taki mamy klimat i trzeba się z tym pogodzić. Na szczęście istniejące rozbieżności nie są duże i idzie to przeboleć. A właściwie nie ma co nawet na to zwracać uwagi (liczy się działanie, a nie szczegóły). Nic tylko wziąć płytkę stykową i coś nią zmajstrować. Udanej zabawy - niech opisane standardy ją wzbogacą!